Gratieverzoek voor Manning ingediend

De advokaat van Bradley Manning (inmiddels door het leven gaand als Chelsea Manning) heeft vorige maand een verzoek ingediend bij president Obama voor gratie of wijziging van het vonnis. Advokaat David Coombs dringt er bij de president op aan "een positieve stap te ondernemen om klokkenluiders, die in het algemeen belang informatie vrijgeven aan de media, te beschermen door hetzij het vonnis van soldaat Manning te beperken door de al in de gevangenis doorgebrachte periode hetzij volledig gratie te verlenen."
Dit verzoek wordt feitelijk ondersteund door de direkteur onderzoek van Amnesty International Anne FitzGerald, die in een brief schreef: "Terwijl Bradley Manning vele jaren in de gevangenis tegemoet kan zien voor het openbaar maken van dokumenten aan WikiLeaks hebben talrijke hoge funktionarissen nooit verantwoording hoeven af te leggen voor de ernstige mensenrechtenschendingen, die zijn begaan tijdens de Oorlog tegen het Terrorisme. Zelfs in gevallen, waarbij soldaten met een lage rang zijn aangeklaagd of veroordeeld, hebben ze zeer lichte straffen gekregen."
Bron: Firedoglake (Kevin Gosztola)

Aanhang Manning gaat nieuwe taktiek toepassen

De strijd om Bradley Manning neemt een nieuwe wending na zijn terugkeer uit de rechtbank naar de militaire gevangenis in Fort Leavenworth. De aanhangers van Manning hebben hun T-shirts met TRUTH (waarheid) verwisseld voor die met de leus PRESIDENT OBAMA: GRATIE VOOR BRADLEY MANNING. Zijn advokaat verklaarde dat "het nu tijd wordt voor onze president om zich te koncentreren op de bescherming van de klokkenluiders in plaats van hun vervolging." Een bondgenootschap van Amnesty International en het Bradley Manning Support Network gaat aktie ondernemen naar Obama toe, om hem aan te sporen de straf van Manning te beperken tot de tijd dat hij al heeft vastgezeten.
Advokaat David Coombs zal ook beginnen met de plaatselijke militaire gouverneur te verzoeken om klementie voor Manning. Volgens het militaire strafrecht kan deze funktionaris de straf herzien in de zin van het reduceren ervan. Als dat niet lukt en gratie uitblijft, volgen meerdere mogelijkheden voor hoger beroep tot aan het civiele Hooggerechtshof.

De New York Times noemt in een kommentaar de uitslag van de rechtszaak "in zekere zin een rechtvaardiging van zijn verdediging." Een vonnis van een derde van het mogelijke maximum is normaal gesproken geen slecht resultaat voor een verdediger. Maar de krant vindt 35 jaar cel "veel te lang volgens welk kriterium dan ook." Veel van wat Manning naar buiten heeft gebracht was volgens de Times van publiek belang en een luitenant kreeg onlangs voor moord in Irak 25 jaar, later verminderd tot 15.
"Maar het grotere thema hier, dat door het veroordelen van Manning niet wordt opgelost, is de verslaving van de federale overheid aan geheimhouding en wat ze van plan zijn te gaan doen bij toekomstige lekken. En die zijn onvermijdelijk, wanneer elk jaar 92 miljoen dokumenten geheim worden verklaard en meer dan 4 miljoen Amerikanen zijn gescreend voor geheimhouding."


"Soms moet je een hoge prijs betalen om in een vrije maatschappij te leven"

Op een perskonferentie gisteren heeft advokaat David Coombs een brief van Bradley Manning voorgelezen die als gratieverzoek aan president Obama zal worden verstuurd. Enkele passages hieruit:

De beslissingen die ik in 2010 heb genomen kwamen voort uit de bezorgdheid voor mijn land en de wereld waarin we leven. Sinds de tragische gebeurtenissen van 2001 is ons land in oorlog. We kwamen in oorlog met een vijand die ervoor kiest om ons niet te treffen op welk traditioneel slagveld dan ook en op basis van dit feit waren we gedwongen om de methoden te veranderen, waarmee we de risiko's voor onszelf en onze manier van leven te lijf gaan.
In het begin was ik het eens met deze methodes en koos ervoor om als vrijwilliger te helpen mijn land te verdedigen. Pas toen ik in Irak zat en dagelijks de geheime militaire rapporten las begon ik te twijfelen aan het morele karakter van waar we mee bezig waren. Rond deze tijd realiseerde ik me dat we bij onze pogingen om het hoofd te bieden aan het risiko dat de vijand voor ons oplevert onze menselijkheid zijn kwijtgeraakt. We hebben er bewust voor gekozen om zowel in Irak als in Afghanistan het menselijk leven zonder waarde te verklaren. Als we onschuldige burgers doodden kozen we ervoor om, in plaats van de verantwoordelijkheid voor ons gedrag te accepteren, alles te verbergen achter het gordijn van de nationale veiligheid en de geheime inlichtingen om publieke aansprakelijkheid te ontlopen.
(..) Als u mijn  verzoek om gratie afwijst, zal ik mijn straftijd uitdienen in de overtuiging dat je soms een hoge prijs moet betalen om in een vrije maatschappij te leven. Ik wil die prijs graag betalen als dat betekent dat we een land krijgen dat werkelijk is ontworpen in vrijheid en is toegewijd aan de stelling dat alle vrouwen en mannen als gelijken geschapen zijn. 

Bradley veroordeeld tot 35 jaar

Bradley Manning is door de rechter in Fort Meade veroordeelt tot 35 jaar cel, door te brengen in een militaire gevangenis. De aanklagers hadden 60 jaar geëist, maximaal kon 90 worden opgelegd. Van de straf wordt de drie jaar afgetrokken die hij al heeft gezeten. Bradley kan de militaire commandant van het distrikt Washington vragen om strafvermindering. Na een jaar kan hij ook aan een kommissie vragen om een lagere straf en dat verzoek kan jaarlijks worden herhaald. Hij zal in elk geval een derde van zijn straf moeten uitzitten. Bradley kan natuurlijk ook in hoger beroep gaan.
Na het uitspreken van de straf werd Bradley snel weggevoerd door bewakers. Zijn aanhangers op de publieke tribune riepen in koor hem te zullen blijven steunen.
Bronnen: Reuters, Firedoglake (Kevin Gosztola)

Het Center for Constitutional Rights zei in een reaktie: We zijn woedend dat een klokkenluider en patriot is veroordeeld op basis van de Spionagewet. De regering heeft deze verouderde en al lang in diskrediet geraakte wet opgerakeld om een niet mis te verstane waarschuwing te geven aan aspirant-klokkenluiders en journalisten die hun informatie willen publiceren. We kunnen alleen maar hopen dat de moed van Manning anderen die getuige zijn van misdaden van de staat zal inspireren om te spreken.

Bradley Manning vraagt de rechter hem te laten terugkeren in de maatschappij

Tijdens de fase van het proces waarin gepleit wordt over de hoogte van de straf heeft Bradley voor de tweede keer zelf het woord genomen. Terwijl het dit voorjaar vooral ging over de omstandigheden die hem ertoe hadden gebracht om grote aantallen dokumenten door te spelen aan WikiLeaks en zijn motieven vertelde hij nu - af en toe geëmotioneerd - hoe hij achteraf op zijn eigen handelen terugkeek. Hij begon met zijn verontschuldigingen aan te bieden aan mensen die door zijn akties schade hadden opgelopen en aan de Verenigde Staten. Hij vertelde de rechter ook dat hij de bredere gevolgen van zijn handelen niet goed had ingeschat. Tijdens zijn gevangenschap en luisterend naar de getuigenverklaringen, had hij een beter begrip van zijn daden gekregen en had spijt van de onbedoelde gevolgen van zijn optreden. Hij had mensen willen helpen en geen schade toebrengen. Ook vond hij nu dat hij veel aktiever gebruik had moeten maken van de mogelijkheden die het systeem biedt om zaken aan de orde te stellen. Hij besefte dat hij een prijs zou moeten betalen voor zijn eerdere beslissingen en akties, maar deed een beroep op de rechter om hem de kans te geven na zijn straf te bewijzen dat hij een goed mens was en hem terug te laten keren naar de maatschappij in een produktieve rol.
Jeff Patterson van het Bradley Manning Support Network verklaarde na afloop: "Bradley's korte verklaring vandaag tegenover rechter Lind, waarbij hij zich verontschuldigde voor wat gebeurd was, verandert niets aan het feit dat hij midden in een illegale oorlog heldhaftig is opgetreden. Hij heeft zeker niet op korrekte militaire wijze de klok geluid over het kwaad dat hij zag, maar hij deed iets, terwijl de meesten dat nalieten. Daarom zijn miljoenen in beweging gekomen om hem te ondersteunen en daarom zullen wij niet rusten voor hij vrij is."
Het Nederlands/Belgische steuncomité voor Bradley Manning sluit zich hierbij aan. De verklaring van Manning na drie jaar gevangenis en maanden eenzame opsluiting en mishandeling en met zicht op een nog veel langere straf is volkomen begrijpelijk.
De volledige verklaring van Manning is te lezen bij Firedoglake waaraan ook deze samenvatting is ontleend.

Noot over vertaling: In zijn verklaring gebruikt Bradley het Engelse woord hurt. Het betekent 'pijn doen' of 'beschadigen'. Het is hier vertaald met 'schade toebrengen'. De juriste Alexa O'brien heeft er echter op gewezen dat de Engelse juridische term voor 'schade toebrengen' harm is. Dit is van belang voor het proces omdat de verdediging juist wilde aantonen dat er geen schade is toegebracht.

Maximumstraf Manning teruggebracht tot 90 jaar

Met een verrassende uitspraak heeft de rechter in het proces tegen Bradley Manning het maximum waartoe de soldaat kan worden veroordeeld teruggebracht van 136 jaar naar 90 jaar. De rechter stemde in met een verzoek van de verdedigers om een aantal van de 20 aanklachten waaraan Bradley schuldig is bevonden samen te voegen, omdat ze zichzelf herhalen. De advokaten hadden betoogd dat het openbaar ministerie afzonderlijke handelingen had opgesplitst in meerdere delikten (zoals diefstal van gegevens en schending van staatsgeheimen). Omdat in de VS vaak alle straffen per delikt bij elkaar worden opgeteld ontstaan daardoor enorme maximumstraffen.
Een probleem met deze rechter is overigens wel dat ze haar beslissingen voordraagt met een snelheid van 180 woorden per minuut. Zelfs professionele stenografen hebben moeite haar bij te houden.
De palaver over de strafmaat gaat verder.
Bron: The Guardian, 6 augustus (Ed Pilkington)

Scott Horton van Antiwar Radio interviewt Daniel Ellsberg over het vonnis in het proces Manning

Een eerste reactie van Daniel Ellsberg, schrijver van Secrets – A Memoir of Vietnam and the Pentagon Papers, op de vrijspraak van Bradley Manning van de aanklacht ‘de vijand te helpen’ en diens veroordeling op grond van wetgeving over spionage, en over de voortdurende dreiging voor de journalistiek. Over de motieven van Manning, de positieve gevolgen van zijn lekken – bijvoorbeeld de definitieve beëindiging van de Amerikaanse bezetting van Irak, en over het belang van klokkenluiders voor een vrije samenleving.

Horton: Welkom terug. Ik ben Scott Horton. Aan de telefoon is Daniel Ellsberg, De Gevaarlijkste Man in Amerika, de heldhaftige bevrijder van de Pentagon Papers. Welkom terug, Daniel Ellsberg, hoe gaat het met u?
Ellsberg: Met mij gaat het goed. Voor uw luisteraars: u hebt mij zojuist verteld dat Bradley Manning niet schuldig is bevonden aan ‘hulp aan de vijand’. Dat is zeer belangrijk, en goed nieuws, omdat een andere uitkomst extreem slecht nieuws geweest zou zijn. Het zou als het ware de doodsklok hebben geluid over de onderzoeksjournalistiek in dit land, over de persvrijheid, en daarmee uiteindelijk over de democratie en democratische controle op ons buitenlands en defensiebeleid. Dat zou zijn gebeurd als het pleidooi van de openbaar aanklager was gevolgd. Namelijk dat het feit dat Manning informatie op internet geplaatst heeft, en het daarmee openbaar maakte voor de wereld, inclusief de vijanden die we wellicht hebben, voldoende is om ter dood te worden veroordeeld of tot levenslange gevangenisstraf, zonder dat het openbaar ministerie zelfs maar geprobeerd heeft te bewijzen of aannemelijk te maken dat Manning de Verenigde Staten wilde schaden of haar vijanden helpen. En dat was de redenering die de openbaar aanklager hanteerde en de beschuldigingen waarvan ze uitgingen, sinds het moment dat Bradley Manning schuldig pleitte over tien schendingen van het militair recht, waarvoor hij tot twintig jaar gevangenisstraf kan krijgen. Ik heb het volledige vonnis nog niet gezien, maar het kan goed zijn dat de rechter nog andere aanklachten heeft toegevoegd, zodat alsnog levenslang kan worden opgelegd.
Ikzelf werd destijds niet beschuldigd van enig afzonderlijk feit waarop de doodstraf stond, zoals in dit geval de aanklacht ‘het helpen van de vijand’. Maar de aanklacht telde wel twaalf misdaden waarop in totaal 115 jaar gevangenisstraf stond, en dat komt feitelijk op het zelfde neer. Dat kan nu dus ook weer gebeuren.
Eigenlijk verdient Manning natuurlijk geen dag gevangenisstraf voor het informeren van het publiek zoals hij heeft gedaan. En zeker geen dag extra na de grove behandeling die hij heeft ondergaan in de drie jaar die hij intussen op het proces heeft gewacht. Ruim tien maanden eenzame opsluiting, waarvan een deel naakt, een behandeling waarover de speciale rapporteur van de Verenigde Naties voor martelingen heeft gezegd dat die misschien niet als marteling gekwalificeerd kon worden (hoewel die rapporteur niet alle feiten kende, omdat hij niet onder vier ogen met Manning mocht spreken), maar die hij in ieder geval als een wrede, inhumane en mensonwaardige behandeling kwalificeerde. En dat is volgens de Geneefse Conventies, die de USA hebben ondertekend, en volgens de nationale wetgeving een misdaad. Manning had (net als ik destijds) moeten worden vrijgelaten vanwege het wangedrag van de overheid, maar dat gebeurde niet.
'Dit vonnis maakt van Manning een spion'

Het vonnis dat de krijgsraad in Fort Meade (Maryland, VS) deze week heeft uitgesproken over Bradley Manning is door nogal wat commentatoren, zoals bijvoorbeeld in de Volkskrant (1 aug.) met enige opluchting begroet. Het afwijzen van de aanklacht 'hulp aan de vijand' zou een opsteker voor de persvrijheid zijn. Toch kan het onbewezen verklaren van de kernaanklacht - die topjurist Widney Brown van Amnesty International eerder al als 'absurd' betitelde - bepaald niet gezien worden als bewijs voor een rechtvaardig vonnis en een waardige gang van zaken in dit proces.

Van de aanklachten waarop Manning wél is schuldig bevonden zijn er namelijk drie gebaseerd op de beruchte Espionage Act van 1917 en die wet is een regelrechte bedreiging voor het vrije handelen van journalisten, die informatie publiceren afkomstig van klokkenluiders. De bekendste slachtoffers van die wet zijn Julius en Ethel Rosenberg die in 1953 ter dood werden gebracht; inmiddels weten we hoezeer dat op bedenkelijke gronden is gebeurd. Dezelfde wet uit de Eerste Wereldoorlog werd ingezet tegen de klokkenluider van de Pentagon Papers, Daniël Ellsberg, die de oorlogsmisdaden van de Amerikanen in Vietnam aan de kaak stelde. Dat proces werd gestaakt nadat gebleken was dat president Nixon opdracht had gegeven voor een inbraak in het kantoor van Ellsbergs psychiater in de hoop stukken te vinden waarmee Ellsberg kon worden afgeschilderd als gevaarlijke gek.

Zorgwekkend precedent


Dat de militaire justitie in de VS deze anachronistische wet nu opnieuw gebruikt tegen Bradley Manning is geen teken van kracht, maar juist van zwakte. Manning is de eerste klokkenluider tegen wie deze spionagewet met (voorlopig) succes is toegepast. Een zorgwekkend precedent. De aanklachten maken Manning tot spion. Dat dit zonder meer bespottelijk is, kan ieder met gezond verstand eenvoudig beredeneren. Een spion biedt informatie aan, meestal voor materieel gewin, aan buitenlandse mogendheden of de meest biedende partij. Hiervan is in de zaak Manning geen enkel bewijs overgelegd, noch is er ook maar een begin van bewijs geleverd dat hij ook maar iemand schade heeft berokkend. Oftewel, zoals Julian Assange terecht tot Mannings verdediging heeft aangevoerd: 'waar is het slachtoffer'?

Bradley vrijgesproken van hulp aan de vijand, veroordeeld op grond van spionagewet

De rechter in het proces tegen Bradley Manning heeft hem vrijgesproken van de zwaarste eis, hulp aan de vijand. Maar ze heeft Bradley schuldig bevonden aan zeker vijf gevallen van diefstal van staatseigendom (de gegevens die hij aan WikiLeaks heeft geleverd) en geoordeeld dat hij hierbij ook de wet op de spionage heeft overtreden. Dit laatste maakt veel zwaardere straffen mogelijk, tot 20 jaar per geval. Morgen begint een nieuwe fase in het proces, waarbij de straf moeten worden bepaald. Daarbij kunnen ook weer getuigen worden gehoord.


Mars voor Bradley Manning in Den Haag


Omroep West meldt

DEN HAAG - In Den Haag is zaterdagmiddag een mars gehouden voor Bradley Manning. De deelnemers vertrokken rond 13.00 uur vanaf het Spuiplein.
Manning is een Amerikaanse militair die in mei 2010 gearresteerd, omdat hij een video-opname van een helikopteraanval in Bagdad had gelekt naar Wikileaks. Hij wordt beschuldigd van het helpen van de vijand.
Het proces tegen Bradley Manning is in juni begonnen, de slotpleidooien waren eerder deze week. Als Manning schuldig wordt bevonden, kan hij levenslang krijgen.

Ook het Nederlandse steuncomité voor Bradley Manning was met een spandoek aanwezig op de demonstratie. Hier een foto met op de achtergrond de Amerikaanse ambassade.


In veertig steden overal te wereld zijn gisteren duizenden aktivisten op de been gekomen om steun te betuigen aan Bradley, maar ook aan NSA-klokkenluider Edward Snowden en andere klokkenluiders.
De rechter in het proces Manning is inmiddels begonnen met het schrijven van haar vonnis. Rechter-kolonel Denise Lind heeft gezegd dat ze een voorwaarschuwing van 24 uur zal geven, alvorens de krijgsraad bijeen te roepen om het vonnis uit te spreken.

Aanklacht over hulp aan de vijand niet van tafel

De rechter in het proces tegen Bradley Manning heeft geweigerd de zwaarste aanklacht, die van hulp aan de vijand, nietig te verklaren. De verdedigers van Bradley hadden hierom verzocht omdat de militaire aanklagers voor deze beschuldiging, waarbij mogelijk levenslang wordt geëist, geen spoor van bewijs hadden aangedragen. Advokaat Coombs betoogde dat op geen enkele manier was aangetoond dat Bradley beschikte over feitelijke kennis dat de dokumenten die hij doorspeelde voordelig konden zijn voor de vijand (= al-Qaida).
Rechter Lind oordeelde echter anders. Haar kriterium in deze fase van het proces was dat ze het tot dan toe aangevoerde bewijs moest bezien "in het meest gunstige licht voor de aanklagers" en zonder de getuigenverklaringen te testen op hun steekhoudendheid. En haar beslissing hield in dat er "enig bewijs" was geleverd dat Bradley inlichtingen aan de vijand had gegeven zonder daartoe te zijn gemachtigd en langs indirekte weg (namelijk via WikiLeaks).
Het is wel belangrijk te benadrukken dat het kriterium dat de rechter later zal gebruiken bij haar vonnis zwaarder is. Dan moet namelijk besloten worden of de (indirekte) hulp aan de vijand is bewezen "zonder enige redelijke twijfel". En dat houdt in dat de getuigenverklaringen dan ook door de rechter gewogen gaan worden op hun geloofwaardigheid.
Toch is deze beslissing van de rechter volgens waarnemers van het proces geen goed teken. Amnesty International sprak in een krachtige reaktie van een belachelijke beschuldiging en een "karikaturale rechtspraak". Kolonel Morris Davis, een voormalige aanklager van Guantanamo Bay, die eerder had getuigd voor de verdediging, toonde zich buitengewoon teleurgesteld over de beslissing. Hij wees op het verschil in behandeling tussen Manning en de Amerikaanse militairen die werden verdacht van de zogenaamde  Haditha-moorden in Irak. Daar waren 24 ongewapende Irakezen waaronder vrouwen en kinderen gedood door mariniers. De militaire justitie haalde alles uit de kast om de verdachten zoveel mogelijk te ontzien. Het resultaat van het proces was dat zes mariniers werden ontslagen van rechtsvervolging, een zevende vrijgesproken en de enige die op een enkele aanklacht werd veroordeeld, hoefde niet naar de gevangenis. Het verschil in behandeling met de zaak Manning is opvallend en je moet wel konkluderen dat bij de militaire justitie de verhoudingen kompleet zoek zijn geraakt.

Verslag op basis van The Guardian (Ed Pilkington), Firedoglake (Kevin Gosztola), Courthouse News Service (Adam Klasfeld)

27 Juli Mars voor Bradley Manning!

Verklaring Anonymous Nederland

27 juli is het dan eindelijk weer zover, internationaal worden er dan protestacties/marsen gelopen voor de vrijlating van Bradley Manning.
In Den Haag zal er ook een protestmars plaats vinden. De ontmoetingsplaats is het Spuiplein, dat op loopafstand van het centraal station van Den Haag ligt. Rond 13.00 uur zullen we ons hier verzamelen.
Daarna lopen we een mars richting de Amerikaanse Ambassade en komen vervolgens weer terug op het Spuiplein.
Wat willen we met de mars bereiken?
De rechtszaak tegen Bradley Manning is volop aan de gang sinds een aantal weken. Hij wordt onder meer beschuldigt van het helpen van de vijand, terwijl hij alleen oorlogsmisdaden van de Verenigde Staten naar buiten heeft gebracht. Hij heeft dit gedaan zodat wij de ware aard kunnen inzien van de verschrikkelijke oorlogen de Verenigde Staten voeren, waarbij zij talloze oorlogsmisdaden plegen en de lokale bevolking nog al wat te voortduren heeft. De beroemdste video die hij naar buiten had gelekt was de video genaamd ‘Collateral Murder’ [..]

 

Aan de uitkomst van de rechtszaak kunnen we helaas niets meer veranderen, maar wij kunnen wel mensen laten in zien dat dit niet de normale gang van zaken is. Bradley Manning hoort op vrije voeten te staan en daar pleiten wij ook voor!
De misdadigers van oorlogsmisdaden horen achter de tralies te zitten, niet degene die dit naar buiten brengen. Voordat zijn rechtszaak begon heeft hij tevens 3 jaar lang in bizarre omstandigheden in de cel gezeten.
Wij hopen dat mensen gaan inzien dat wat Bradley Manning naar buiten heeft gebracht cruciaal is voor onze samenleving, want zolang er niets tegen de oorlogsmisdadigers (Bush, Obama, etc.) gedaan wordt blijven er talloze onschuldige burgerslachtoffers vallen in onder meer Afghanistan, Irak, Pakistan, Somalië en de rest van de wereld.
Hopelijk zien we u dan terug op de 27e Juli om 13.00 op het Spuiplein in Den Haag!
Tevens hebben wij een facebook-evenement gemaakt speciaal voor deze actie, daar kunt u voor vragen en ideeën terecht als u die nog heeft. Daarnaast kunt u zich ook aanmelden op dit evenement. Dit is geen vereiste, omdat iedereen welkom is, maar zo krijgen wij wel een beeld op hoeveel mensen wij kunnen rekenen.

https://www.facebook.com/events/325043020962123/

Bradley Manning moet vrij! ondersteunt deze aktie.

Justitie sluit bewijsvoering af

In de zaak Bradley Manning hebben de aanklagers afgelopen dinsdag hun bewijsvoering beëindigd. Sinds het proces op 2 juni begon zijn er 28 getuigen à charge gehoord. Justitie heeft meer dan 50 schriftelijke getuigenverklaringen gedeponeerd.
Vanaf 8 juli komt de verdediging aan het woord. Zij zullen 46 getuigen gaan horen. Momenteel is gepland dat het proces duurt tot 23 augustus.
Op de laatste zittingsdag deze week hebben de aanklagers een van de meest wonderlijke beschuldigingen ingetrokken. Bradley werd beschuldigd "de vijand te hebben geholpen", en in het bijzonder al-Qaida, al-Qaida op het Arabisch schiereilanden en een "geheime vijand". Strafrechtsgeleerden hebben zich het hoofd gebroken over wat hiermee kon zijn bedoeld zonder een aannemelijke verklaring te vinden. De beschuldiging van hulp aan een "geheime vijand" is nu ingetrokken. Zou hiermee WikiLeaks bedoeld zijn geweest, een optie op een mogelijke uitbreiding van het proces naar een grotere samenzwering? Op dit moment kunnen we er weinig meer over zeggen.

Berichtgeving op basis van Reuters (Ian Simpson) en Courthouse News

De vierde week - steunbewijs en cables

Tijdens week vier van het proces tegen Bradley Manning ging het opnieuw over de toelaatbaarheid van bewijsstukken. Ook werden weer een aantal getuigenverklaringen gedeponeerd en kwamen de cables, de diplomatieke telegrammen die via WikiLeaks zijn gepubliceerd aan de orde.
De verdediging begon met het verzoek aan de rechtbank om kennis te nemen van een brief van vice-admiraal Donogan aan de staatssekretaris voor de landmacht. De vice-admiraal stelde hierin dat de Collateral Murder video van de aanval op burgers door een Apache-helikopter geen inzicht bood in "taktieken, technieken en procedures", zogenaamde TTP's. Een eerdere getuige, een Apache-piloot, had juist het tegendeel verklaard. Dit is van belang omdat de video niet geclassificeeerd is, maar als er TTF's in zijn te zien, desondanks toch als geheim kan worden bestempeld. Na verwoede pogingen van de aanklagers om de brief van Donogan als niet relevante mening ter zijde te schuiven, besloot de rechter er toch kennis van te nemen.
De aanklagers haalden uit zichzelf bakzeil waar het ging om de toelaatbaarheid van een transcript van de gesprekken van de bemanning, het inzageverzoek van Reuters (hun personeel was gedood) om de video vrij te geven en de verdere afhandeling van dit verzoek. Al deze dingen zijn toegevoegd aan het dossier.
Bij twee tweets van WikiLeaks kregen de advokaten echter ongelijk. Het gaat om een tweet waarbij WikiLeaks aanhangers verzoekt om komputerkapaciteit om een andere video te ontsleutelen en een tweede met een oproep om militaire email-adressen te leveren. Tot nu toe hebben de aanklagers niet kunnen bewijzen dat deze berichten door Bradley ook werkelijk zijn gelezen. Maar omdat ze destijds overal cirkuleerden en Bradley tegelijkertijd aktief op zoek was naar nieuws over WikiLeaks, zouden ze als steunbewijs kunnen dienen. De rechter besloot er kennis van te nemen, hoewel het de militaire justitie niet was gelukt de originele tweets nog te achterhalen. Twitter had namelijk inmiddels het format van de site gewijzigd. Ze moesten ze uiteindelijk met Google-cache gaan zoeken.

Ellsberg: Veiligheidsdiensten zijn “De Verenigde Stasi van Amerika” geworden


Terwijl het proces tegen Bradley Manning deze week is voortgezet gaat de aandacht in de media uit naar een nieuwe klokkenluider, Edward Snowden. Deze voormalig medewerker van de CIA onthulde dat de NSA al het telefoon- en internetverkeer volgt van zowel Amerikaanse burgers als buitenlanders. President Obama heeft alles ontkend en claimt dat wat de NSA doet in overeenstemming is met de Amerikaanse wet. De reacties lopen uiteen van grote verontwaardiging tot cynische onverschilligheid: dit is geen nieuws, natuurlijk volgen veiligheidsdiensten alles en iedereen. En net als bij Manning wordt de boodschapper verdacht gemaakt. Snowden is een ‘lonely wolf’, een ‘grote luiwammes’ die beroemd wil worden, hij mist respect voor de rol van de staat als hoeder van de nationale veiligheid. Zie voor een aantal van deze reacties dit artikel van Lode van Oost.  

Daniel Ellsberg, de man die lang geleden de Pentagon Papers onthulde en die nu Bradley Manning volop steunt als lotgenoot meent dat Snowden een belangrijke daad heeft verricht. “Zijn klokkenluidersactiviteiten stellen ons in staat een belangrijk deel terug te draaien van wat is uitgelopen op een ‘coup van de uitvoerende macht’ tegen de Amerikaanse grondwet. Met name het vierde en het vijfde amendement, die burgers vrijwaren voor ongerechtvaardigde inbreuken door de overheid in hun persoonlijke levenssfeer, zijn feitelijk opgeschort. De regering beweert over een juridische volmacht te beschikken op grond van de FISA (de Foreign Intelligence Surveillance Act), maar die ongrondwettelijk verreikende volmacht komt van een geheim hof, dat is afgeschermd van effectief toezicht en zich vrijwel altijd plooit naar verzoeken van de uitvoerende macht. (…)Het feit dat de leiders van het Congres van deze activiteiten „op de hoogte zijn gesteld” en er akkoord mee zijn gegaan, zonder open discussie, hoorzittingen, stafanalyses of enige echte kans om het er effectief mee oneens te zijn, toont aan hoe verrot het systeem van checs and balances in dit land is. Het is natuurlijk niet zo dat de Verenigde Staten nu een politiestaat zijn geworden. Maar gezien de uitbreiding van deze inbreuk op de privacy van burgers hebben we nu wel de volledige elektronische en juridische infrastructuur van zo’n staat.(…) Er zijn legitieme redenen voor geheimhouding, en vooral voor geheimhouding van bepaalde inlichtingen die zijn verkregen door het aftappen van communicatienetwerken. Maar het is niet gerechtvaardigd een systeem van geheimhouding te gebruiken om programma’s aan het oog te onttrekken die klip en klaar ongrondwettelijk zijn, zowel qua reikwijdte als door het potentiële misbruik dat ervan kan worden gemaakt. Noch de president noch het Congres mag het vierde amendement herroepen – en dat is de reden dat wat Snowden tot nu toe heeft onthuld geheim werd gehouden voor het Amerikaanse volk.”
Ellsberg ziet Snowden’s onthulling als een waarschuwing aan de Amerikaanse burgers “dat het Amerikaanse vermogen om inlichtingen te verzamelen op ieder moment tegen het Amerikaanse volk zelf zou kunnen worden ingezet, zodat geen Amerikaan nog maar enige privacy zou overhouden. (…)De NSA, FBI en CIA hebben, dankzij de nieuwe digitale technologie, mogelijkheden in handen om onze eigen burgers te bespioneren waar de Stasi – de geheime politie van de voormalige ‘democratische republiek’ Oost-Duitsland – nauwelijks van had durven dromen. Snowden onthult dat de zogenoemde ‘inlichtingengemeenschap’ de Verenigde Stasi van Amerika is geworden.”

[het commentaar van Ellsberg verscheen in The Guardian, de vertaling komt uit NRC Handelsblad van 12 juni]

De derde week van het proces - toelaatbaarheid van bewijsstukken

Week drie van het proces tegen Bradley Manning was een korte. Maar twee zittingsdagen waarvan de laatste slechts anderhalf uur duurde. Het proces is nu verdaagd tot 25 juni voor onderling overleg tussen de procespartijen over 17 te deponeren verklaringen van getuigen, die dan zonder verder verhoor worden meegenomen in het proces.
De belangstelling van de pers was weer iets toegenomen met Associated Press, New York Times, Reuters en Russia Today die acte de presence gaven.
Het ging deze week vooral over de toelaatbaarheid van een aantal door justitie ingebrachte schriftelijke bewijsstukken, die deels al eerder aan de orde waren geweest. De verdediging had inzake deze stukken protest aangetekend. Zo kwam een elektronische adressenlijst van Central Command (de Global Address List) aan de orde, waarvan Bradley overigens ontkend heeft deze onthuld te hebben. De militaire justitie vindt deze lijst interessant, omdat ze denken dat Bradley hem gedownload heeft en omdat WikiLeaks in een tweet gevraagd had om een lijst adressen met .mil als achtervoegsel. In hun ogen zou Bradley dan voldaan hebben aan een verzoek van Julius Assange en daarmee onder diens leiding hebben gestaan in plaats van een journalistieke bron te zijn. Maar de .mil lijst is een andere, veel langere lijst en bovendien verklaarde een getuige dat een soldaat op zich wel een lijst e-mailadressen van bijvoorbeeld zijn eigen brigade zou mogen downloaden. Ook kan justitie niet bewijzen dat Bradley de tweet van WikiLeaks ooit heeft gezien.
Bij deze en andere kwesties, zoals over de 'Most Wanted' lijst van WikiLeaks gaat het ook om de vraag of tweets en webpagina's als bewijsstuk mogen gelden. Als bewijzen via de 'Wayback Machine' of Google Cache worden verkregen, zoals de militaire justitie doet, is het de vraag of ze authentiek genoeg zijn. De rechter heeft tot nu toe geen oordeel hierover uitgesproken.
Ook de verdediging wil bewijsstukken deponeren, zoals het verzoek van persbureau Reuters op grond van de Freedom of Information Act (FOIA, de Amerikaanse WOB) om de Collateral Murder video te mogen inzien, een evaluatie door Central Command van deze video en door WikiLeaks gepubliceerde berichten over 9/11. De advokaten proberen een ander beeld van WikiLeaks op te bouwen, als een journalistieke organisatie in plaats van een doorgeefluik voor staatsgeheimen.
Tot nu toe zijn  meer dan 50 van de rond 140 getuigen a charge gehoord.

Verslag op basis van Kevin Gosztola bij Firedoglake en Medina Roshan van Reuters

De tweede week van het proces Manning - aandacht afgeleid

tekening: Clark Stoeckley


In de tweede week had het proces tegen Bradley Manning te lijden onder de media-explosie rond de onthullingen van een andere klokkenluider, Edward Snowden. Dit ging over de verzamelwoede van de National Security Agency voor telefoon- en internetgegevens. Kranten als de Guardian en de New York Times verlegden hun aandacht.
De rechter in het proces Manning bepaalde dat de vrijheid van meningsuiting in de VS inhoudt dat justitie een regeling moet treffen met de stenografen van de Freedom of the Press Foundation om verslag te doen van het proces. Er verschijnen nu van elke zitting woordelijke verslagen bij FPF.
Op maandag 10 juni werd onder meer CID Special Agent Mark Mander gehoord, een rechercheur van het Amerikaanse leger. Mander had de historische site Archive.org gebruikt om een lijst 'Most Wanted Links' van WikiLeaks (WL) uit 2009 terug te vinden en Google Cache geraadpleegd om tweets van WL uit dat jaar te lezen. Al dit materiaal zou in die tijd door Bradley zijn geraadpleegd. Het bleek echter in kruisverhoor dat de rechercheur geen eigen kennis had over hoe Archive.org en Google Cache werken en eventueel kunnen worden gemanipuleerd. De verdediging kwam met een eigen versie van het 'Most Wanted' document waar echter een inleiding bijzat, die stelde dat het ging om een lijst documenten die werden gezocht door journalisten, advocaten, de politie en onderzoekers van mensenrechtenorganisaties. De rechter besloot beide versies van het document toe te laten als bewijsmateriaal.
Een andere getuige was Sheila Glenn van de afdeling cyber contra-inlichtingen. Zij vertelde over haar rol in de productie van het rapport "Wikileaks.org - An online Reference to Foreign Inelligence Services, Insurgents, or Terrorist Groups?" (2008). Dit rapport was door Bradley onthuld aan WL. Het rapport stelt dat moet worden aangenomen dat buitenlandse tegenstanders van de VS de site van WL zullen bezoeken om kennis te verkrijgen over Amerikaanse militaire documenten. In kruisverhoor moest Glenn toegeven dat dit een aanname was en contra-inlichtingen geen bewijs had dat opstandelingen en andere vijanden de site bezochten. Wel las ze een verklaring voor, waarin stond dat het prijsgeven van dit rapport betekende dat "inzicht werd verkregen in een succesvolle asymmetrische oorlogstaktiek, -techniek en beschermende operatie tegen de strijdkrachten van de VS en de coalitie."

Derde dag - Manning had onbeperkt toegang tot SIPRNet

Vandaag werden enkele direkte superieuren van Bradley verhoord. Het bleek dat het inlichtingenpersoneel van Mannings onderdeel in de SCIF (de Sensitive Compartmented Information Facility) zonder enige beperking toegang had tot geheime databases, de informatie kon downloaden op  CD's en muziek, films en games af kon spelen op hun beveiligde komputers. De rechter vroeg aan de getuige: "Als een inlichtingenanalist geen zin had om een film te kijken en geïnteresseerd was in politiek en wilde zoeken in SIPRNet, mocht dat dan?" Het was geen probleem.
Het draaide in deze zitting dus om de werkomgeving van Manning. Advokaat Coombs verkreeg antwoorden van de inlichtingenofficieren die duidelijk maakten, dat de veiligheidsnormen bij het onderdeel laks werden gehanteerd, hoewel ze in oorlogsgebied in de buurt van Bagdad zaten.
In kruisverhoor verklaarde de direkte chef van Manning dat analisten onbeperkt toegang hadden tot SIPRNet, het geheime militaire netwerk. Bradley had opdracht gekregen om een trendanalyse te maken van de incidentrapportages uit Irak (de zogenaamde Iraq war logs). Hij mocht de komplete database downloaden en organiseren als een spreadsheet. Op geen enkel moment had hij opdracht gekregen de database weer van zijn komputer te verwijderen. Dit is in strijd met de stelling van de aanklagers dat Bradley zich eigenmachtig (unauthorized) toegang had verschaft tot de gegevens.
Ook de geheimhoudingsverklaring die Bradley in 2008 had getekend ("Ik ben me ervan bewust dat openbaarmaking zonder toestemming schadelijk kan zijn voor de Verenigde Staten") werd voorgelezen.
Interessant is nog dat uit de getuigenverklaringen naar voren kwam dat Bradley toegang had tot een lijst van high value targets, een hitlist van vijanden van de VS, die moesten worden uitgeschakeld. Die lijst is niet doorgegeven aan WikiLeaks.
[Verslag op basis van Ed Pilkington in The Guardian en Kevin Gosztola bij Firedoglake]

Tweede dag - Verhoor van Adrian Lamo

Op de tweede dag van het proces Manning vond het verhoor plaats van Adrian Lamo. Lamo is een voormalige computerhacker. In 2004 gaf hij toe schuldig te zijn aan computerinbraak bij de New York Times, Microsoft en Lexus Nexus. Lamo vertelde de rechtbank dat hij gediagnosticeerd was voor diverse psychische kwalen en in sommige periodes last had gehad van medicijnverslaving.
Lamo's verhaal is dat Bradley Manning in mei 2010 onder het pseudoniem bradass87 kontakt met hem had opgenomen via e-mail en Facebook. Het kontakt was voortgezet via chats op AOL Instant Messenger. De twee hadden gedachten uitgewisseld over persoonlijke problemen (Manning had hevige twijfels over zijn gender), maar ook uitgebreid gechat over Mannings aktiviteiten rond het downloaden van bestanden van het militaire netwerk waar hij toegang toe had (SIPRNet) en zijn kontakten met Wikileaks. Lamo had enige achtergrondchecks uitgevoerd om te bepalen met wie hij aan het praten was en was vervolgens vrij snel via een tussenpersoon naar de militaire afdeling kontra-inlichtingen (Army CID) gestapt om zijn verhaal te doen en de schijf met chatlogs te overhandigen. Dit leidde rechtstreeks tot de arrestatie van Manning. Tijdens een verhoor in de voorfase van het proces had Special Agent Antonio Edwards van de Computer Crimes Investigative Unit (CCIU) van de CID al verklaard dat Lamo vervolgens als informant van de unit was gaan werken tegen onkostenvergoeding. Dat had geduurd tot augustus of september 2011.
Op de zitting gebruikte de advokaat van Manning het kruisverhoor van Lamo om de motivatie van Manning voor zijn optreden te verduidelijken. Eerder in het proces had de rechter bepaald dat de verdediging niet mocht ingaan op de motieven van Manning voorafgaand aan de fase van strafoplegging. Dan kunnen ze eventueel worden aangevoerd als verzachtende omstandigheid. Maar nu kon advokaat Coombs ze langs een omweg toch ter sprake brengen door Lamo te vragen wat Manning aan hem had verteld.
Zo vroeg Coombs: "Hij vertelde u dat hij het soort mens was dat altijd op zoek was naar de waarheid?" Lamo bevestigde dit en voegde er aan toe: "Dat was iets dat ik wel kon waarderen." Lamo bevestigde ook dat Manning zichzelf een humanist had genoemd en verteld had dat hij op zijn militair herkenningsplaatje "humanist" had geschreven (op zo'n plaatje staat de godsdienst van de soldaat vermeld).
Ten slotte vroeg Coombs aan Lamo of Manning tijdens de zes dagen durende chats iets had gezegd in de zin dat hij de VS wilde schaden of de vijand helpen. "Niet met zoveel woorden, nee," zei Lamo.
[Verslag op basis van The Guardian, Ed Pilkington; oude verhoren van Lamo bij Firedoglake]

Na drie jaar begin van proces Manning

In Fort Meade is vandaag het proces begonnen tegen Bradley Manning. Buiten was een grote menigte verzameld om te protesteren tegen wat ze aanduidden als een showproces. De zitting begon met een aantal procedurele vragen aan de verdachte. De militaire kolonel-rechter vroeg Bradley onder meer of hij berecht wilde worden door een alleen-zittende rechter of een militaire jury (hij koos voor de rechter). Ook vroeg ze of Bradley tevreden was over zijn verdedigers, waarop hij bevestigend antwoordde.
Vervolgens trok de militaire aanklager, kapitein Joe Morrow van leer met een openingsverklaring van een uur. Volgens hem had de verdachte zich laten leiden door een verlangen om bekend te worden (eigenbelang dus), had daarbij de waarschuwingen van zijn intensieve opleiding genegeerd en "hulp gezocht bij onze tegenstanders".
Er waren een aantal nieuwe beweringen van de aanklager over de banden tussen Manning en Julian Assange, de oprichter van Wikileaks. Morrow stelde onder meer dat Bradley rechtstreeks had geholpen bij het redigeren van de bekende video met een aanval door een Apache helikopter op burgers in Bagdad. Het hof kreeg een uittreksel te zien van een chatlog tussen de soldaat en Assange. Overigens was Bradley op dat moment niet op de hoogte van diens identiteit, hij dacht alleen achteraf dat hij met Assange had gechat.
De opzet van de aanklager was om aan de hand van een slide-show aannemelijk te maken dat Bradley opdrachten van Wikileaks volgde bij het beschikbaar stellen van materiaal.
De aanklager gaf ook een overzicht van de getuigen die hij wil gaan horen en waarover ze zullen verklaren en de dokumenten die hij als bewijs wil aanvoeren.
De verdediger van Bradley, David Coombs, schilderde natuurlijk een kompleet ander beeld van de verdachte. Coombs vertelde hoe Manning met zijn inzet was gaan worstelen nadat hij onderzoek had gedaan naar een bermbom, die was gericht op een Amerikaans konvooi, maar waarbij een Iraaks gezin dat was gestopt om het konvooi te laten passeren was getroffen. Vanaf dat moment ging hij informatie uitzoeken waarvan hij vond dat het publiek er recht op had om kennis van te nemen. Hij selekteerde op materiaal waarvan hij overtuigd was dat het de VS niet zou schaden. Manning liet zich niet leiden door Wikileaks, aldus Coombs.
[Dit verslag op basis van het bericht van Ed Pilkington van de Guardian en Kevin Gosztola van Firedoglake, beide aanwezig  in Fort Meade] 

Een dankboodschap vanuit Afghanistan voor Bradley Manning


Uit Afghanistan bericht Kathy Kelly van de Afghan Peace Volunteers over een solidariteitsbijeenkomst met Bradley Manning in Kaboel. De Afghan Peace Volunteers wilden Bradley Manning steunen en bedanken voor het risiko dat hij nam om de mensen in Afghanistan en in de hele wereld op de hoogte te stellen van wat er werkelijk gebeurd is in de oorlogen in Irak en Afghanistan.
Lees het hele verhaal bij Antiwar.com.

Petitie om Manning te erkennen als politieke gevangene

Bij Avaaz.org loopt een petitie die Amnesty international en Human Rights Watch aanspoort om Bradley Manning te erkennen als politieke gevangene, nog voordat begin volgende week het proces begint. De petitie stelt dat "klokkenluiders zoals soldaat Manning beschermd moeten worden, zodat anderen zoals hij zich ook vrij kunnen voelen om naar buiten te treden. Meer transparantie is essentieel om in de hele wereld de demokratie te bevorderen. Met zijn optreden heeft Bradley Manning dit bewerkstelligd.

Teken de petitie hier

Renske de Greef in NRC Next over Manning

Columniste Renske de Greef neemt het in NRC Next van 13 mei op voor Bradley Manning:
    "Waar hij zich niet schuldig aan acht, is de aanklacht die hem levenslang in de  gevangenis kan doen belanden: ‘aiding the enemy’, het helpen van de vijand. De persoon die in de ‘lichte vermomming’ (een pruik? Een Russische bontmuts met flapjes?) gaat getuigen, is waarschijnlijk een Navy SEAL die zal vertellen hoe er bij de inval in het huis van Bin Laden bewijs is gevonden dat Osama documenten van WikiLeaks heeft opgevraagd.

    De redenatie gaat dus als volgt: geheime informatie komt op internet + de vijand is in het bezit van een MacBook en een werkende glasvezelkabel = helpen van de vijand. Aangezien alle informatie op internet komt (of dat nou van WiliLeaks komt of van de website van een krant of van een persoonlijke blog) is elke bron of klokkenluider min of meer schuldig aan het helpen van De Vijand. Dat is een redenatie die mij angst aanjaagt —mensen die met gevaar voor eigen vrijheid informatie vrijgeven die een nieuwe kant van een situatie belicht, zouden beter beschermd moeten worden.

    De Freedom of the Press Foundation is nu begonnen met een crowdfunding actie om een of twee stenografen voor het Bradley Manning proces in te huren. Ik heb geld gedoneerd - als iemand die een oorlogsmisdaad aan het licht brengt levenslang de gevangenis ingaat als Osama-bondgenoot, wil ik graag weten hoe dat precies is gegaan."
De crowdfunding loopt op de website van de Freedom of the Press Foundation. Omdat er geen officieel protocol van het proces wordt gemaakt willen ze stenografen van het hof financieren om een woordelijk verslag van het gebeuren te maken. Sowieso hebben ze al geld gegeven aan twee juridisch geschoolde verslaggevers om het proces te verslaan. Het proces zal zoals het er nu uitziet op 3 juni a.s. beginnen.




Kontroverse binnen San Francisco Pride over Manning

Een hevige kontroverse is uitgebroken binnen de organisatie van de San Francisco Pride (LGBT - Lesbian Gay Bisexual Transgender), nadat de benoeming van Bradley Manning tot Grootmaarschalk (Grand Marshal) van de Pride van dit jaar bekend was geworden. De grootmaarschalken zijn ceremoniële functionarissen, die een belangrijke rol spelen in de Pride, het is tevens een eretitel. Ze worden gekozen door een kieskollege van vroegere grootmaarschalken.
Na protesten van rechtse veteranen kapituleerde het bestuur van de Pride razendsnel en maakte de benoeming ongedaan. In een verklaring van de voorzitter werd Manning ervan beschuldigd "de levens van onze mannen en vrouwen in uniform in gevaar te hebben gebracht." Uiteraard werd tegen deze beslissing op hun beurt heftig geprotesteerd door aktivisten, veteranen met andere opvattingen en aanhangers van Manning. Oerklokkenluider Daniel Ellsberg legde uit dat er geen enkel bewijs is dat door het handelen van Manning ook maar een enkele Amerikaanse militair is geschaad. Integendeel, het onthullen van wreedheden tijdens de bezetting van Irak heeft er toe geleid dat de Iraakse premier Maliki een langer verblijf van Amerikaanse troepen in Irak met immuniteit voor de Iraakse wetten niet langer toeliet. Dat had weer een vervroegd vertrek van de Amerikanen uit Irak tot gevolg, waardoor zeker Amerikaanse levens gespaard zijn gebleven.
De affaire rond de Pride heeft tot nu toe al geleid tot een chaotische half-openbare bestuursvergadering en een klacht bij de lokale mensenrechtenkomissie wegens diskriminatie. Het bestuur heeft zich inmiddels teruggetrokken op het - overigens ook nauwelijks aan de hand van de reglementen te staven - technische argument, dat alleen "plaatselijke helden" maarschalken kunnen zijn, waarmee Manning buiten de boot zou vallen.
Een gedetailleerd verslag is te vinden bij Firedoglake.com en ook Glenn Greenwald heeft inmiddels zijn licht over de zaak laten schijnen. Greenwald vermoedt dat het omgaan van het bestuur ook te maken heeft met de kommercialisering van de Pride en het toegeven aan de steeds groter wordende belangen van sponsors. Daarmee krijgt de kontroverse ook een breder belang.

Wolk van geheimhouding rond proces Manning

De kultuur van geheimhouding rond de krijgsraad van Bradly Manning begint het burleske te naderen. Deze week werd bekend dat rechter-kolonel Denise Lind opdracht heeft gegeven tot een geheim getuigenverhoor, dat moet dienen als een vorm van 'droogzwemmen' om te beoordelen in hoeverre het proces besloten moet worden gevoerd om de nationale veiligheid te beschermen. Een niet nader aangeduide getuige voor de staat zal tijdens deze zitting worden gehoord. Een soort generale repetitie die de rechter moet helpen om te bepalen hoe een proces in het geheim kan worden gevoerd, waarbij toch publiek aanwezig kan zijn. Er zijn daarbij een aantal opties zoals het schonen van dokumenten, het gebruik van samenvattingen als bewijsmateriaal om gevoelige details te vermijden, zelfs het gebruik van kodewoorden om geheime informatie aan te duiden en uiteindelijk het houden van delen van het proces achter gesloten deuren.
Zo'n generale repetitie voor een rechtszaak is zonder precedent, waar nog bijkomt dat een behoorlijk deel van de geheimhouding draait om de dokumenten die nu juist via Wikileaks openbaar zijn gemaakt. Aanklager Fein heeft al verklaard dat meer dan de helft van de 141 getuigen a charge zullen verklaren over geheime informatie, zodat tot 30% van het proces besloten zou moeten worden gevoerd.
De rechter heeft ook al aangekondigd dat minstens één getuige, een lid van de special forces van de marine, "in lichte vermomming" zal getuigen op een alternatieve, beveiligde plek. Misschien zullen weinigen in staat zijn deze getuige te zijner tijd te bekijken, maar te denken valt aan pruiken en integraalhelmen (zoals destijds bij onze IRT-affaire).


Heeft Obama nooit wroeging?

Columnnist Harriet Duurvoort van de Volkskrant heeft het wel een beetje gehad met president Obama. Haar verwachtingen waren hooggespannen, maar Obama heeft bijvoorbeeld zijn plechtige verkiezingsbelofte om Guantanamo te sluiten niet waargemaakt. Maar wat voor haar de deur dicht deed was de behandeling van Bradley Manning:

Mijn devote Obamisme had flinke averij opgelopen bij de laatste verkiezingen, maar je stopte het toch maar weg. Vooral de eenzame opsluiting van Wikileaker Bradley Manning, zonder enige vorm van proces, tartte het rechtsgevoel. Op zijn briljante blog op The Guardian had Glenn Greenwald al in 2011 een column geschreven die het hart raakte. Mijn blinde naïviteit over Obama's inborst ging hard onderuit tijdens de Wikileaks-affaire. Ik had niet anders dan verwacht dat uitgerekend hij de gruwelijke collateral murder-video had aangegrepen om de verantwoordelijken voor deze kille moordpartij, en degenen die haar poogden te verdoezelen, te berechten. Mensenlevens zijn geen videogame. Maar nee. Nek de klokkenluider. Hoogverraad, omdat Manning Amerikaanse levens in gevaar zou hebben gebracht. Eenzame opsluiting en levenslang, als het al geen doodstraf moest zijn. Buitensporig en onrechtvaardig. New York Times-columnist Bill Keller merkte cynisch op: 'Als Mannings lek de vijand hielp, dan doet elke nieuwsreportage over tegenslag in Afghanistan, oppositie tegen drone-aanvallen en bezuinigingen op Defensie dat ook.'
Website Harriet Duurvoort



 

Na twee jaar legt Amnesty uit waarom Bradley Manning geen gewetensgevangene is

Joe Emersberger, lid van de vakbond Canadian Auto Workers, buigt zich over de vraag waarom de afdeling van Amnesty International in de VS na meer dan twee jaar Bradley Manning nog niet als gewetensgevangene beschouwt. Na veel soebatten kreeg hij een soort antwoord. Het bleek dat AI de zaak nog in onderzoek heeft. Een staflid legde uit dat het nog niet duidelijk is of Manning aan twee voor hen noodzakelijke kriteria voldoet:
1. Of Manning de informatie naar buiten heeft gebracht op een "verantwoordelijke manier".
2. Of de regering hem heeft gestraft om te voorkomen dat gevallen van schending van mensenrechten openbaar werden.
Het terechte kommentaar van Emersberger is dat het, gezien de ernst van de door Mannings handelen  aan de kaak gestelde misdaden, lastig is om een moreel onverantwoordelijke manier te bedenken om de informatie te verspreiden. Bovendien heeft Wikileaks veel moeite gedaan om ervoor zorgen dat de informatie niet zonder voorzorgsmaatregelen op straat kwam te liggen - daartoe werd zelfs samengewerkt met de grote media.
Het tweede kriterium is tamelijk bizar, omdat het door AI overduidelijk niet wordt toegepast op barbaarse behandeling van klokkenluiders bij rivalen van westerse mogendheden. Dan wordt er terecht van uitgegaan dat de mishandelingen ten doel hebben om te voorkomen dat ernstige misdaden bij het publiek bekend worden.
Emersberger konstateert dat AI in de VS vaker last heeft van dit soort dubbele moraal. Zo vond de organisatie het bewapenen van Syrische rebellen akseptabel, maar niet het bewapenen van Palestijnen die zich verzetten tegen de Israëlische bezetting. Hij voegt daaraan toe dat AI enorm belangrijk werk doet, maar daarmee niet boven kritiek is verheven.
Het steuncomité voor Bradley Maning in Nederland heeft overeenkomstige ervaringen met de Nederlandse afdeling van AI. Op een verzoek van ons heeft de afdeling Publieksvoorlichting geantwoord dat zij Manning ook niet kunnen beschouwen als een gewetensgevangene. De afdeling schrijft: dat "het voor ons oordeel van wezenlijk belang (is) dat Bradley Manning zich heeft schuldig gemaakt aan het lekken van zeer vertrouwelijke informatie en dat is een strafbaar feit. Strafbaar op grond van de Amerikaanse wetgeving en die is niet in strijd met de mensenrechten." En verder: "onze enige zorg (is) een eerlijk proces en een menswaardige behandeling in de gevangenis."
Wij vinden dit onbegrijpelijk.  De kern van deze zaak is toch dat Manning als klokkenluider vond dat de misdaden van het Amerikaanse leger aan het licht gebracht moesten worden? Een duidelijker geval van een overtuigingsdader en dus een gewetensgevangene is bijna niet te geven. Op zijn laatst had dat duidelijk moeten zijn na de procesverklaring van Manning zelf. Wij nodigen Amnesty International Nederland dan ook bij deze uit om hun standpunt te herzien.

Bradley Manning moet vrij!

Oorlog tegen ons allen


Bradley Manning heeft zich schuldig verklaard op negen van de tweeëntwintig aanklachten inzake het lekken van overheidsinformatie over de oorlogen in Irak en Afghanistan. Met het doorgeven van video’s en documenten aan WikiLeaks is hij het dus geweest die de wereld heeft ingelicht over systematische martelingen en andere oorlogsmisdaden door Amerikaanse soldaten, over geheime gevangenissen van de CIA, over door de VS als spionnen geronselde VN-medewerkers, over verhoorpraktijken in Guantánamo, over de bewerking door de VS van hun bondgenoten. Mannings schuldbekentenis op een deel van de aanklachten kwam nog vóór het begin van zijn eigenlijke proces, omdat de militaire rechter in het vooronderzoek botweg heeft bepaald, dat zijn motieven tijdens de rechtszaak niet aan de orde mogen komen. De rechter wil alleen vastgesteld zien of en waaraan hij schuldig is. Zo zag Manning zich gedwongen nu al met zijn verhaal te komen. In een gedetailleerde verklaring tijdens een procedurezitting heeft hij zich een oprechte klokkenluider betoond, die het als zijn plicht zag zijn medeburgers in te lichten over ontspoorde militaire en politieke praktijken van de Amerikaanse overheid. Voor deze onthullingen zal Manning vele jaren, zo niet levenslang, moeten boeten. Hij zegt te hebben geweten dat hij zijn vrijheid op het spel zette, maar meende het belang van de samenleving te dienen, niet te schaden.
Politiek commentator Chris Hedges van Truthdig.com schreef daags na de zitting, dat Manning niet de enige zal zijn die moet boeten. De oorlog tegen hem, stelt hij, is in feite een oorlog tegen ons allemaal. Dit lijkt een overdreven inschatting, maar Hedges heeft wel degelijk een punt. Manning zit al bijna drie jaar in militair voorarrest, waarvan de eerste negen maanden in isolatiefolter. Die door Amnesty vastgestelde mishandeling was op zich al een demonstratie van het rabiate gehalte van zijn vervolging. Tijdens het vooronderzoek werden documenten waar de aanklagers mee kwamen niet aan de verdediging ter beschikking gesteld, transcripties van verklaringen niet overhandigd. Gevoegd bij de absurde bepaling, dat Mannings motieven tijdens de rechtszaak niet aan bod mogen komen, doemt onmiskenbaar het beeld van een zwaar gemanipuleerd politiek proces op. Kern daarvan vormt de venijnige aanklacht ‘hulp aan de vijand’. Hoewel de aanklagers hebben aangekondigd levenslang te eisen, houdt de krijgsraad de vrijheid de doodstraf op te leggen. Een zeer verontrustend idee, juist gezien het wegkijken van de vooraanstaande media in de VS. Die hebben met de publicaties in het kielzog van WikiLeaks goede zaken gedaan, maar lopen laf weg nu de onthuller wordt aangepakt. Zo bieden zij de staat de kans het grondrecht in een democratie om de overheid te kritiseren met voeten te treden. Met het verzuim om hun feitelijke bron te beschermen laten de media ook zichzelf muilkorven. Daarmee geven zij de Amerikaanse regering vrij spel, terwijl de veroordeling van Manning nieuwe klokkenluiders zal weerhouden op te staan. Zo bezien is dit inderdaad een oorlog tegen ons allen.

Boudewijn Chorus

Opname van Mannings verklaring gepubliceerd op internet

De Freedom of the Press Foundation, een groep die onder meer is opgericht door Daniel Ellsberg (Pentagon Papers), heeft op zijn website een 68 minuten lange opname gepubliceerd van de verklaring van Bradley Manning voor de rechtbank op 28 februari. Tevens is een geredigeerde versie van vijf minuten, waarop Manning is te horen, ondersteund door beeldmateriaal op You Tube gezet. Volgens Associated Press zou uit typegeluiden op de achtergrond zijn af te leiden, dat de opname mogelijk is gemaakt in de perskamer van de rechtbank.

Bradley Manning zet zijn motieven uiteen

Manning heeft voor de tweede keer tijdens een procedurele zitting gesproken in de rechtbank. Terwijl hij in november verteld had over de erbarmelijke omstandigheden waaronder hij geruime tijd in de mariniersgevangenis Qantico was opgesloten, ging hij nu uitgebreid in op de gang van zaken rond het uitlekken van grote aantallen militaire dokumenten naar Wikileaks en zijn persoonlijke motieven. In een pleidooi van 35 kantjes pleitte hij schuldig in het geval van tien van de 22 delikten waarvan hij beschuldigd wordt. Deze kunnen in totaal 20 jaar gevangenisstraf opleveren. Op 12 andere (deels zwaardere) aanklachten, waaronder de zwaarste (spionage en hulp aan de vijand) pleitte hij onschuldig.
De rechter van de krijgsraad had eerder bepaald dat Mannings motieven tijdens de eigenlijke zittingen, die in juli beginnen, geen rol mogen spelen. Door zijn pleidooi nu voor de rechter te houden (het gaat dus uitdrukkelijk niet om een overeenkomst met de aanklagers) heeft Manning zijn motivatie toch aan de wereld kunnen meedelen.
Gekleed in uniform vertelde Manning dat hij geheime dokumenten had doorgegeven aan Wikileaks, omdat hij geschokt was over wat zich in Irak tijdens de Amerikaanse bezetting waarvan hij deel uitmaakte, afspeelde en vond dat het Amerikaanse publiek er recht op had dit te weten. Het beruchte helikopterincident uit 2007 waar hij op stuitte vormde een trigger. Daarbij werden twaalf niet bij de strijd betrokken Irakezen waaronder een fotojournalist door vuur vanuit een Apachehelikopter gedood en enkele kinderen ernstig gewond. De bemanning maakte er grappen over. Manning kwam tot de konklusie dat de Amerikanen in Irak “geobsedeerd waren om mensen te doden en te pakken te krijgen in plaats van samen te werken”. Hij had de overtuiging dat door het bekend maken van de dokumenten een debat zou kunnen gevoerd worden over de oorlogspolitiek van de VS. Daarbij zou “de maatschappij de noodzaak of zelfs de wens opnieuw kunnen bekijken om kontraterrorisme- en kontraguerrilla-operaties uit te voeren, die geen rekening houden met het effekt dat ze hebben op mensen die elke dag in die omgeving moeten leven”. Met deze verklaring heeft Manning zich duidelijk gepresenteerd als overtuigingsdader.
Eerder afgelopen week had de rechter van de krijgsraad ondanks het verweer van de advokaten bepaald dat het telkenmale uitstellen van het proces tot in totaal 16 maanden geen inbreuk heeft gemaakt op het recht van de beklaagde op een snel proces. Dat bekent dat het eigenlijke proces begin juni van start kan gaan. Het zal naar verwachting een week of zes duren.

Een voorlopig verbatim verslag van de verklaring van Manning door een aanwezige journaliste is hier te vinden.

Manning zit 1000 dagen in de gevangenis en geheimhouding heerst nog steeds

Naar aanleiding van de 1000e dag die Bradley Mannning in zijn cel heeft doorgebracht gaat Ed Pilkington, die het proces Manning volgt voor de Britse Guardian, in op de aan het absurde grenzende geheimhouding die heerst rond de zittingen. "Een proces, waarvan de kern wordt gevormd door de eeuwenoude konfrontatie tussen de wens van een regering om geheimen te bewaren en de behoefte van het publiek aan openbaarheid, wordt zelf gevoerd onder zeer strenge beperkingen op al hetgeen naar buiten komt."
Geen van de proces-verbalen van de zittingen van de krijgsraad is tot op heden gepubliceerd. Geen van de verzoeken van de openbaar aanklager aan de rechtbank is openbaar gemaakt. De belangrijkste verdediger, David Coombs, moet pleiten om zijn eigen verzoeken te mogen publiceren en als hij toestemming krijgt moet hij zijn eigen dokumenten censureren tot in het absurde.
Bij een bepaald tussenvonnis op een verzoek van de verdediging las de rechter gedurende anderhalf uur een tekst voor in een tempo dat het vrijwel onmogelijk maakte er behoorlijk verslag van te doen. Geen kopie van het vonnis werd ter beschikking gesteld van het publiek, naar aangenomen wordt op gronden van nationale veiligheid, hoewel het in een openbare rechtszitting was voorgelezen.
Een eerlijk en openbaar proces is van immens belang voor Manning, die een levenslange gevangenisstraf boven het hoofd hangt, terwijl voor hulp aan de vijand zelfs de doodstraf kan worden opgelegd. Maar, aldus Pilkington, het is ook van belang voor ons allemaal. Met name het delikt hulp aan de vijand wordt door de militaire justitie zodanig ruim geïnterpreteerd, dat het laten uitlekken van staatsgeheimen, die terecht kunnen komen op internet neerkomt op het overhandigen van informatie aan types als Osama bin Laden. Een van de aanklagers antwoordde bevestigend op de vraag of de regering Manning ook zou vervolgen als hij zijn informatie had overhandigd aan de New York Times. Pilkingtons konklusie: als je het zo bekijkt zitten we samen met Manning in de cel.

Journalisten VS bezorgd over inperking van hun bronnen


Tijdens de jongste reeks pre-trial-zittingen is duidelijk geworden, dat de militaire aanklagers het (nog te bewijzen) lekken naar Wikileaks gelijk stellen aan het lekken naar welk medium dan ook. Journalisten in de VS zijn hier inmiddels tegen te hoop gelopen. Nooit eerder is een militair in de VS geïnterneerd op beschuldiging van hulp aan de vijand na het doorgeven van militaire ‘geheimen’ aan de media. In het geval van Bradley Manning neemt dit onderdeel van de aanklachten (waar levenslang op kan staan) perverse vormen aan, nu de aanklagers stellen, dat het er niet zozeer toe doet of Manning de bedoeling had de vijand te helpen, maar dat het voldoende is als hij het had kunnen weten.
In een hoofdredactioneel commentaar op deze wel erg gemakzuchtig aandoende constructie heeft inmiddels onder meer de Los Angeles Times de aanklagers opgeroepen om de aanklacht ‘hulp aan de vijand’ te laten vallen, al was het maar ‘omdat deze beschuldiging ons gezien het gebrek aan bewijs even onzinnig voorkomt als het idee dat Manning zich bewust zou hebben gericht op vijandige naties of terroristen’. Ook een prominente redacteur van de New York Times, Margaret Sullivan, heeft zich bezorgd getoond over de implicaties van de vervolging van Manning op dit punt: “Aangezien het publiek van de pers verwacht dat zij haar cruciale taak in de democratie vervult is het verbazingwekkend dat zij hierop nog nauwelijks is aangesproken.”
Haar NYT-collega en columnist Bill Keller sloot zich hierbij aan en stelde, dat ‘de mogelijk geleden schade door Mannings actie in geen verhouding staat tot de manier waarop hij militair-strafrechtelijk wordt vervolgd’.
In The Guardian schrijft Glenn Greenwald, dat deze aanklacht mutatis mutandis één op één van toepassing kan worden geacht op vrijwel alle inside-bronnen waar bekende onderzoeksjournalisten zich doorgaans op baseren. Volgens Greenwald zouden serieuze media er verstandig aan doen zich goed te verdiepen in dit aspect van de zaak tegen Manning en massaal verzet moeten aantekenen, willen ze voorkomen dat zij vanwege hun huidige en toekomstige klokkenluidende bronnen vergelijkbaar gaan worden aangepakt en vervolgd.

Justitie moet aantonen dat Manning wist dat hij de vijand hielp

Tijdens de voortzetting van de procedurele zittingen heeft de militaire rechter beslist dat justitie zal moeten aantonen dat Bradley Manning wist dat hij informatie verschafte aan de vijand, in het geval bewezen wordt verklaard dat hij dokumenten heeft onthuld aan Wikileaks. De rechter heeft niet aangegeven wie in dit verband aangeduid wordt als de vijand. Justitie heeft verklaard te willen aantonen, dat onder meer Bin Laden aan een medeplichtige zou hebben gevraagd om dokumenten van Wikileaks. Dit lijkt misschien weinig steekhoudend, maar het kriterium kan tricky blijken, omdat er eerder berichten zijn geweest dat de Amerikaanse overheid bezig is ook Wikileaks zelf als een vijandige instantie te beschouwen. Justitie zou in de periode die nu nog rest tot het proces in juni op dit gebied gemakkelijk een konijn uit de hoed kunnen toveren.
Nog ongunstiger voor Manning is dat rechter kolonel Denise Lind ook heeft bepaald dat het motief van Manning tijdens het proces alleen een rol mag spelen als het erom gaat aan te tonen dat hij inderdaad niet wist dat door hem doorgespeeld materiaal door de vijand kon worden gezien. Verder mag deze kant van de zaak alleen aan de orde komen als het er om gaat hoe hoog de straf wordt indien het delikt bewezen wordt verklaard, dus in de allerlaatste fase van het proces. Dit verzwakt Mannings positie als klokkenluider, omdat hij nu niet vanaf het begin af aan mag betogen dat hij in het algemeen belang heeft gehandeld, dat dat zijn motief is geweest.
Manning mag verder tijdens het proces de schaderapporten van de inlichtingendiensten over de effekten van het uitlekken van de dokumenten alleen gebruiken als het gaat over het bepalen van de strafmaat. Ook dit is niet gunstig voor hem, omdat de verdediging die rapporten had willen gebruiken om aan te tonen dat de nationale veiligheid niet in het geding is geweest.
De rechter zal in februari beslissen over de argumenten van de verdediging dat de militaire justitie zijn recht op vervolging verspeeld heeft door het alsmaar rekken van het proces (Manning zit nu twee jaar en acht maanden in voorarrest).

Rechter erkent illegale bestraffing Manning

De rechter in de zaak Manning heeft vastgesteld dat de beperkingen tijdens zijn hechtenis in de mariniersgevangenis 'excessief' en bij tijd en wijlen illegaal waren en verder gingen dan wat nodig was om zijn veiligheid te waarborgen en het risiko van zelfmoord te voorkomen. Bij het toekennen van kompensatie hiervoor was de rechter echter erg karig. Volgens de wet was het mogelijk om het hele proces te stoppen vanwege deze inbreuk op de rechten van de gevangene Manning. In het geval dit niet gebeurde hadden de advokaten gevraagd voor elke dag dat zijn rechten geschonden waren tien dagen te verrekenen met de eventuele uiteindelijke strafoplegging. De rechter kompenseerde echter 1-op-1, zodat Manning uiteindelijk zo'n maand of vier strafvermindering kan krijgen.
Rechter Denise Lind besloot vervolgens het eigenlijke proces opnieuw uit te stellen van maart tot begin juni om extra tijd te hebben om eventueel geheime gegevens die ingebracht worden in de procedure beter te kunnen beoordelen.
Deze week zal de rechter een beslissing nemen over de vraag of de motieven van Manning in het proces ter sprake mogen komen om te beoordelen of wat hij gedaan heeft wel strafbaar is. De verdediging wil dit, maar justitie vindt dat het alleen een rol mag spelen bij het bepalen van de strafmaat.